Publicatie in het blad voor netwerk alternatieve reizigers nov 2003

Tribal bewustzijn

Het vinden van antwoorden op levensvragen en daarvoor bij iemand terecht kunnen is belangrijk. Wat wij bijvoorbeeld zien bij ons in het westen is dat kinderen die gaan puberen niet terecht kunnen bij een direct familielid of iemand anders die te vertrouwen is en het beste met ze voor heeft. Bij een stamverband is er altijd wel een zus, broer, oom, tante of grootouder te vinden in wie vertrouwen gesteld kan worden. Ik geloof dat de voeding van deze verwanten van het grootste belang is voor de jonge ziel. Het helpt op een veilige manier het bewustzijn te verruimen. De ziel zal altijd hongerig zijn naar antwoorden op zijn vraagstukken en dus altijd op zoek. De puber die niet bij zijn ouder terecht kan en ook niet bij zijn andere familieleden is letterlijk van zijn roots afgesneden en zal zich op alternatieve wijze gaan voeden. Hier springt onze commerciële maatschappij naar voren met haar reclames van allerlei paradijzen gekoppeld aan snoep, drank en sigaretten.Het aantal drugs dat wordt aangeboden voor het hongerige zieltje is immens. Drugs verbinden hen wel op een nieuwe sociale manier, maar is dit de verbinding die we willen? Ze gaan naar de kroeg of koffieshop. Dit zijn de alternatieven die de voorkeur krijgen in plaats van een gezellig kopje thee van thuis, dat nu juist de sociale verbinding is die zo voedend kan werken. De ouder snapt niet dat het kind niet met zijn verhaal bij hen komt.
Uiteindelijk blijken wij meerdere familieleden om ons heen nodig te hebben waaraan we innerlijke voeding kunnen ontlenen.

Mensen die in stamverband leven geven deze innerlijke voeding in de vorm van teaching, verhalen, ceremonieën, inwijdingen en queeste. Er is binnen het stamverband ook een vorm van erkenning waarbij juist gedrag wordt gemotiveerd. Denk hierbij aan de verentooi of een mooie naam, wanneer je iets behaalt of overwint.
Het hele leven in de stam is gericht op het geheel, met de grote Geest of God als middelpunt. Wat ze hun kinderen leren is dat grote Geest alles gemaakt heeft en daarom wordt geraadpleegd en geëerd bij alle dingen die ze doen.
Het is het goede voorbeeld van de (groot)ouders die het jonge kinderhart inspireren om naar het eigen hart te luisteren en voor de goede weg te kiezen. Het is de verantwoording voor de totale stam om het kind op zijn of haar goede weg ook te houden

Neem bijvoorbeeld bomen: een groep bomen van dezelfde soort heeft onder de grond één wortel en leeft zo in verbondenheid. Dit geld voornamelijk voor oudere bomen en oerbomen. Jonge bomen (vooral hier in Europa) zijn vaak aangeplant nadat ze zijn opgegroeid in een kwekerij en daarna netjes in rijtjes geplant zodat het bos kan worden. Net zoals wij mensen, wij worden allemaal onderworpen aan hetzelfde onderwijs, in de hoop dat we daardoor één goede mensheid worden.

Oerbomen echter zijn als zaailingen opgegroeid in het nabij zijn van hun boomouders. Hiermee groeien ze op met een voorbeeld en met de juiste voeding.
Laten we dit spiegelen aan het stam- of tribal leven van de mens. Bijvoorbeeld die van de Native Amerikanen (wij noemen ze Indianen), die her en der nog zo leven. Ik wil niet naïef overkomen want ik ben mij terdege bewust hoe ontheemd sommigen van hen momenteel zijn. Maar in hun ‘roots’ leeft nog kennis over het stamleven. Een leven waar de oudste de jongere voed, een proces dat je fysiek bij bomen aantreft.
Dit geeft respect voor ouderdom. Helaas is dit respect in onze cultuur tegenwoordig ver te zoeken. Zo ook hoe wij hier in het westen omgaan met de natuur, waar een oude boom niets meer waard is als deze geen concreet hout oplevert of gewoon in de weg staat voor een nieuw project. Maar juist in de ouderdom huist de kennis en de wijsheid van het leven. In de oude boom zijn het letterlijk de jaarringen die de kennis bewaren in hun cellen. De dorpsoudste heeft het meest meegemaakt en daarmee veel kennis en wijsheid in huis gehaald.
Zelf zocht ik al enige tijd bij bomen naar spiegels waarin een gezamenlijke wortel zichtbaar is voor de groepen met wie ik de bomen bezocht. Voornamelijk bij de oerbomen in Engeland, ze zijn zo oud dat zij in hun herinnering de mens nog kennen uit de tijd dat deze samenleefden als een stam. Deze oude bomen zijn krachtige inspiratoren voor ons westerlingen om dit oude zielenbewustzijn weer te vinden.

Carl BigHeart (een Native American medicine keeper), verrijkte mijn zoeken naar spiegels voor een beter samenzijn. Het blijkt mogelijk een familie te vinden naast je eigen bloedverwanten waarmee je samen een diepere laag in jezelf aanboort
Het is mij opgevallen, in het bijzonder bij Carl BigHeart, dat de oudste of wijste uit de groep niet per se alles moet weten, maar hij of zij weet vaak waar bepaalde kennis zich bevindt. Het is geen krampachtig moeten weten, soms is het juist wijs te zeggen dat je het niet weet. De kunst van het weten waar de wortel der kennis zich bevindt is in mijn ogen werkelijke kracht en maakt deel uit van het tribal bewustzijn. Zo kan de juiste persoon worden ingeschakeld bij bepaalde vraagstukken en blijkt iedereen belangrijk te zijn.

Toen Carl BigHeart naar Nederland kwam vijf jaar geleden en nu ons elk jaar twee maal bezoekt, groeit het Tribal bewustzijn bij onze dragende groep of spirituele familie en waarschijnlijk bij nog vele andere. Wij als groep zijn ons bewust geworden van deze groei en willen het nu delen. Als ik Carl BigHeart hierover hoor is dit nu precies het proces waarover het gaat. Het is de overvloed van het hart dat wil worden uitgedeeld.
Ik denk dat er hieraan veel behoefte is in deze tijd, ik hoop op een steen-in-het-water-reactie ten aanzien van dit bewustzijn. Ik heb geen notie waar dit heen gaat, want we kunnen moeilijk allemaal weer in tipi’s gaan wonen. We zouden wel kunnen kijken hoe deze Tribal verbindingen (roots)nu in ons leven aanwezig zijn.Daarbij elkaar te inspireren om deze kennis in elkaar te zien en te versterken.

De grootste kracht van een groep mensen bestaat er uit elkaar te zien in de kwaliteit die men bezit…