Elke boom is heilig
We hoeven niet naar een heilige boom voor genezing. Het gaat er om dat we de juiste boom vinden. De boom die de juiste spiegel voor ons is. Er wordt vaak aan mij gevraagd welke boom hoort er bij mij: een Beuk, een Eik? Of door de meer ingewijde: moet ik een Sola of een Luna boom bezoeken, wat inhoudt of ze een introverte of extraverte energie nodig hebben.
Maar niets is zo veranderlijk als de mens. Als ik iemand het bos in stuur en vertel waar hij naar wat voor een boom moet gaan zoeken, dan mist deze de reis en de daarbij horende geschiedenis om dan ook echt bij de juiste boom aan te komen. Anders gezegd, het zoeken naar een vast beeld dat je in je hoofd hebt, blokkeert de spontane beleving. Het lijkt mij het beste er voor te keizen om in rust naar een boom te gaan met een vrij hart zonder al bezet te zijn.
Als je vaker het bos in gaat en over een pad loopt waar je misschien al honderden keren liep kan het zijn dat je plots stilstaat, vol verbazing zie je ineens een boompje waar je nog nooit eerder jouw oog op hebt laten vallen. Op dat moment opent jouw geest zich dus voor een bepaalde spiegel.
Ik herinner mij een tijd dat het mij voor het eerst opviel dat allerlei kleine takjes langs paden waren afgebroken. In eerste instantie was dit een soort pijnvlek in mijn samenzijn met de natuur. De pijn ging irriteren en ik besloot het nader onder de loep te leggen. Bleken al die takjes zich te helen. Later vielen mij ‘oud afgebroken’ takjes op, die geheeld waren en waarvan sommige, doordat ze waren afgebroken en naar de grond groeide daar wortelschoten en uit de grond kwamen als nieuwe boompjes. Ineens begreep ik de boodschap. In mijn leven begon ik regelmatig nieuwe projecten die dan niet echt licht vingen, tenminste niet in eerste instantie, het leek wel of dezen werden afgebroken. Dit gebeurde vaak in de P.R. van het project. Later bleek dat door de tijd de projecten wel degelijk vrucht droegen maar eerst gesterkt moesten worden. Nu is het zo dat wonden die geheeld zijn ons sterker maken.
Zo hebben bomen allemaal hun eigen geschiedenis en kan ik je wel naar een oude beuk sturen maar soms is het goed om andere kleine processen te zien en daarvan te leren. Dit doe je door de natuur als spiegel te gebruiken.
Het is je vast ook wel eens overkomen dat je niet precies begreep wat je zag, zoals ik beschreef met de kleine afgebroken takjes omdat het zeer deed. Maar ook regelmatig omdat je nog niet genoeg beeldmateriaal hebt om een totaal proces te overzien. Het komt er dan op aan jezelf serieus te nemen, de vraag te hebben wat het zou kunnen betekenen en daarna het geduld dat met de tijd er genoeg beeld materiaal komt om de film van het proces compleet te maken. Het mooie van een dergelijk groeiproces is dat het jou zelf inzicht geeft. Je leert iets zonder dat het boek het voorkauwt en het komt altijd precies op tijd. Voorwaarde hiervoor is dat je naar jezelf wilt kijken en vertrouwt dat met de tijd alle antwoorden komen.
Je kunt verdieping met de natuur creëren door parallellen te zoeken met eigen menselijke processen, bijvoorbeeld: ‘ademhalen’.
Iedereen heeft te maken met ademhaling. De mysterieuze processen in onze levens kunnen verhelderd worden door de adem te gebruiken als een stuk gereedschap. De natuur leert je dat alles zijn eigen tijd heeft. De winter een tijd van innemen, de zomer een tijd van uitdijen. De nacht een tijd van rust de dag tijd van aktie. Uiteindelijk bestaat elke beweging uit vier delen, zo ook jouw adem. De winter (ingeademd) begint uit rust, samengebald. Vandaar uit gaat deze groeien in de lente naar een volledige expansie, die in de zomer bereikt wordt. Hier is volledig uitgeademd. In de herfst volgt de oogst en waarop in de winter bezint je je.
Zo kun je de seizoenen begrijpen. En je leven in eigen handen nemen. Wij mensen passen niet meer in hokjes maar we ademen onze eigen natuur, hebben ons eigen ritme, dat afgestemd is op jouw natuur. Niet meer de opgelegde structuur van de maatschappij, dat maakt ons ziek. Je leven afstemmen op de seizoenen, bewust mee gaan en je overgeven aan de herfst waar je weer naar binnen gaat om even geheel tot rust te komen in de winter. Weg uit de gemaakte gejaagde wereld waarin je altijd uiterlijk moet presteren.
En alles en iedereen die leeft in deze wereld maakt deel uit van dit natuurlijke ritme.
Ook wij mensen die leven als individuen zijn in de ‘roots’ verbonden met elkaar. Hier is de boom ook weer een mooie spiegel. Boven de grond zien we stammen en als we vier stammen tellen zeggen we dat er 4 bomen staan. Onder de grond zijn deze met elkaar verbonden.
Bomen zijn staande personen, die leven in twee werelden. Wat ze onder de grond doen heeft direct te maken met wat ze boven de grond doen. Het is net als bij het reiken in een hoge keuken kast waarbij je met je been een contra gewicht maakt. Dit doen bomen ook. Moeten ze ver reiken voor een beetje licht en hiervoor een uitzonderlijke tak maken, dan zal onder de grond zich een contra wortel in de aarde vastzetten. Je kan de boom begrijpen als je de moeite neemt je met jouw eigen lijf in te leven
Elke boom kan ons wat leren, denk aan de afgebroken takjes, het ritme van de jaargetijden
De kunst is op het juiste moment de juiste boom te vinden, niet met je hoofd maar met je hart. Het is een kwestie van in het moment zijn en je te laten roepen. Luister hiervoor naar je hart en volg je voeten als je het bos in gaat. Daar vind je jouw medicijn, je voeding voor de geest in de vorm van een spiegel. Je zult een proces zien dat je helpt verder te groeien of te begrijpen. Het kan je mededogen brengen voor een bepaalde situatie.
De door ons gecreëerde natuur is onze spiegel, onze maatschappij lijkt op de door ons gecultiveerde natuur waarin wij leven. Wij zijn net als het gros van de bomen zonder enig bewustzijn in deze wereld geplant. Onze ouders hebben ons lief maar ze hebben geen flauw besef van wat ze deden.
Om hierin weer jouw vrije natuur te vinden is het van belang dat je ontwaakt, de spiegel ziet van waaruit deze natuur is ontstaan en waaruit jij bent ontstaan. Hiermee vind je jouw heilige boom en dus ook je heilige zelf
De natuur ontwaakt weer net zoals wij. Wij komen in een nieuw bewustzijn, niet meer alleen “ik denk, dus ik ben”, maar ook “ik voel, dus ik ben”. Onze verwondingen en dwalingen maken ons wakker, en de heling hiervan maakt jou speciaal, het zien daarvan door andere helpt je ontwaken in je eigen unieke zelf. Het geschiedt in een perfect plan, zoals de schepping het bedoeld heeft, je hoeft het alleen te zien en te accepteren. Het helpt als anderen jou zien en je spiegelen, dit stimuleert het zelf om te kiezen voor het ontwaken.
Nu terug naar de boom. De boom met al zijn struikelingen, hoe meer die heeft mee gemaakt, hoe meer knoesten en bulten, des te mooier deze is. Niet voor de productie het maatschappelijke stramien maar wel voor het oog dat kijkt met een ziel want elke boom is heilig en elk mens ook
Wat jij allemaal meemaakt in je leven, tekent jou, je draagt je ervaringen mee. Het is als het ware dat je als een diamant geslepen wordt. Schijn jij nu door dat wat jouw gemaakt heeft tot wat je nu bent vol overtuiging, dan zal je er mooi uit gaan zien. Met mooi bedoel ik dan, je krijgt uitstraling… Net als die boom die gehavend was er zich zelf weer geheeld heeft.