Bomenboek klaar voorjaar 2024
Sinds september 2017 ben ik een boek aan het schrijven over bomen. De titel is ‘Onder bomen’ en weerspiegelt een relatie tussen mens en boom.
Eerder schreef ik op deze plek dat eind 2020 het boek zou uitkomen maar ik zit nog erg in de ’tweak’ fase.. Denk dat dit voor jouw als lezer alleen nog maar leuker hierdoor wordt..
Hier een klein stukje over de taxus.
Onderzoek de Oerboom (voorzichtig)
De Taxus in Crowhurst is één van mijn favoriete Taxussen, die ik ooit voor het eerst bezocht bij volle maan in het holst van de nacht. De weg er naar toe voert door lange straten met weinig huizen. De echte countryside. De boom staat bij een kerkje waar nauwelijks te parkeren valt. Op zondag weten de locals hun wagens zo te schikken dat het allemaal blijft werken. De gemoedelijkheid druipt er vanaf. Een keer zette ik mijn auto verkeerd en dan blijkt dat je wellicht zomaar in de gaten bent gehouden. De gesproken aanwijzingen zijn op
het juiste moment en toon uiterst effectief, zodat alles goed blijft gaan. Zo moet het de taxus ook vergaan: met uiterste precisie werkt alles nogal 4000 jaar, duurzaam dus. De eerste keer heb ik hier rustig gezeten in de boom op het kerkhof bij volle maan, om middernacht en volkomen rustig en ik voelde mij volkomen veilig. Het deurtje zit er al even en is gemaakt om de schapen binnen te houden. Zo konden de schaapjes in de boom het oude geloof belijden, terwijl het baasje in de kerk de nieuwe stroom oppikte. Met Owen voerde ik de discussie of de boom wel schapen heeft geherbergd.
Volgens internet stond er vroeger een tafel in. Owen meende dat het niet slim was om schapen in een taxus te zetten. De boom kan dodelijk zijn wanneer ze ervan eten. Zou het toen misschien niet juist een manier zijn geweest om ze weg te houden bij het groen? De
mysterieuze taxus glimlacht en laat ons in verwondering. Altijd wanneer ik naar de taxus kijk verbaas ik mij over deze uiterst weloverwogen langzaam materie vormende boom. Uiterst duurzaam, een machtige levende metafoor voor een wereld die gevuld is met snelheid. Het tegenovergestelde van wat ik in onze samenleving zie. De boom die met uiterste precisie jaarlijks een millimeter hout toevoegt om een tak te ondersteunen versus een wereld waarin we bijvoorbeeld een prachtige kartondoos met mooie kleurenafdruk er op maken bedoeld om even een product te verpakken. Een contrast die ik mijmerend op een plek als deze als meer dan bizar ervaar, zeker wanneer je beseft dat al het´verpakkingsmateriaal´ van de boom, bijvoorbeeld knopschubben, of vruchtvlees waarin zaden zitten verpakt ergens weet gegeten worden en daarmee het geheel verrijken. En wat zo gaaf is, als iets goed is en dus echt duurzaam dan gaat het dus lang mee en je kunt het met auto’s vergelijken: als een auto goed in elkaar zit, dan rijdt hij een lange tijd. Iedere taxus vindt oplossingen om te overleven en om dit te begrijpen moeten we simpelweg meer taxussen zien van hetzelfde kaliber als deze. Ik verwijs naar de volgende taxus, hetzelfde soort kleine dorp, midden in de countrysite, met zelfs dezelfde naam…Zo zijn er nog 24 andere bomen, waarbij ik telkens in gesprek ga met een andere bomenliefhebber met visie. Het boek komt uit medio november. Interesse? stuur een mail naar jeroen@bostochten.nl met in het onderwerp; bomenboek. Of schrijf je in op de nieuwsbrief rechts bovenaan op deze pagina!
het juiste moment en toon uiterst effectief, zodat alles goed blijft gaan. Zo moet het de taxus ook vergaan: met uiterste precisie werkt alles nogal 4000 jaar, duurzaam dus. De eerste keer heb ik hier rustig gezeten in de boom op het kerkhof bij volle maan, om middernacht en volkomen rustig en ik voelde mij volkomen veilig. Het deurtje zit er al even en is gemaakt om de schapen binnen te houden. Zo konden de schaapjes in de boom het oude geloof belijden, terwijl het baasje in de kerk de nieuwe stroom oppikte. Met Owen voerde ik de discussie of de boom wel schapen heeft geherbergd.
Volgens internet stond er vroeger een tafel in. Owen meende dat het niet slim was om schapen in een taxus te zetten. De boom kan dodelijk zijn wanneer ze ervan eten. Zou het toen misschien niet juist een manier zijn geweest om ze weg te houden bij het groen? De
mysterieuze taxus glimlacht en laat ons in verwondering. Altijd wanneer ik naar de taxus kijk verbaas ik mij over deze uiterst weloverwogen langzaam materie vormende boom. Uiterst duurzaam, een machtige levende metafoor voor een wereld die gevuld is met snelheid. Het tegenovergestelde van wat ik in onze samenleving zie. De boom die met uiterste precisie jaarlijks een millimeter hout toevoegt om een tak te ondersteunen versus een wereld waarin we bijvoorbeeld een prachtige kartondoos met mooie kleurenafdruk er op maken bedoeld om even een product te verpakken. Een contrast die ik mijmerend op een plek als deze als meer dan bizar ervaar, zeker wanneer je beseft dat al het´verpakkingsmateriaal´ van de boom, bijvoorbeeld knopschubben, of vruchtvlees waarin zaden zitten verpakt ergens weet gegeten worden en daarmee het geheel verrijken. En wat zo gaaf is, als iets goed is en dus echt duurzaam dan gaat het dus lang mee en je kunt het met auto’s vergelijken: als een auto goed in elkaar zit, dan rijdt hij een lange tijd. Iedere taxus vindt oplossingen om te overleven en om dit te begrijpen moeten we simpelweg meer taxussen zien van hetzelfde kaliber als deze. Ik verwijs naar de volgende taxus, hetzelfde soort kleine dorp, midden in de countrysite, met zelfs dezelfde naam…Zo zijn er nog 24 andere bomen, waarbij ik telkens in gesprek ga met een andere bomenliefhebber met visie. Het boek komt uit medio november. Interesse? stuur een mail naar jeroen@bostochten.nl met in het onderwerp; bomenboek. Of schrijf je in op de nieuwsbrief rechts bovenaan op deze pagina!
