Er gingen veel bomen om, helaas hebben ze ook mensen geraakt. Ik ben er van overtuigd dat bomen hun uiterste best doen om ons niet te raken. Zo ken ik een verhaal van een vriend die ook in de bomenwereld werkzaam is. Hij belde mij, beetje overstuur ondanks dat zijn verhaal zich in de verleden tijd tijdens zijn vakantie had afgespeeld. Hij vertelde mij over een mooi Frans dorpje. Het is strakblauw aan de hemel en zijn familie ligt aan een meertje. Nu is hij een liefhebber van natuur maar hij houdt ook van de stad en besluit even het gezin te verlaten en even een ommetje te maken. Dan is er zin in koffie opgewerkt door de fleurige blauwe stoeltjes op een gezellig terras waar op dat moment nauwelijks mensen aanwezig zijn. Vlak voor hij wil gaan zitten, zo vertelt hij mij bedenkt hij dat zijn dochter die jarig is aan de overkant naar een mooie spiegel had staan kijken op een eerder moment die week. Dat is best een aardig extraatje voor morgen bij de pakjes en hij besluit over te steken en aan de overkant eerst die spiegel te bemachtigen. Als hij halverwege de oversteek is hoort hij een enorm gekraak en hij ziet de complete notenboom omgaan en daarbij een oude vrouw doe al aan de koffie wat verpletterd worden. Hij is niet echt boos op mij, maar richt wel zijn emoties tot mij omdat hij vindt dat ik hier wat van zou moeten vinden.
Mijn reactie was zo kant en klaar en helder. Het was jou tijd niet, daarom ging jij naar de overkant. Die gedachte van die spiegel kwam op omdat jij nog niet moest gaan zitten.
Zo ook op het plaatje van deze omgevallen boom die we troffen een paar zomers terug. Niemand thuis, rakelings langs kabels en leidingen, de weg nog vrij…
Je mag er zelf wat van vinden maar ik geloof dat een boom altijd zijn best zou doen om niemand te pijnigen. Als laatste hierover, ons denken over dit soort zaken is vrij onnatuurlijk, maar als wij vallen dan is zelfs de reactie van ons lijf (lees natuur) om tijdens onze val de ‘schade’ zo veel mogelijk te beperken.
Voor zij die mensen zijn verloren door omvallend bomen, dat spijt mij enorm, zelf bemoei ik mij daarom veel met boom veiligheid. Bomen mogen oud worden, graag zelfs maar wel veilig.
Dat de storm uit het zuid westen kwam zie je overal terug in hoe de bomen (helaas – snif ) in de straten of in het bos liggen.
Soms dacht ik dat het omgaan naast de brute wind misschien ook te wijten was aan de bij ons recentelijk in het dorp overal gegraven geulen voor glasvezel.
Wil je eens nagaan of je dit ook hebt gezien? Laat het me weten, misschien is dit toeval.. Jeroen@bostochten.nl
Live Podcasts – wegens plezier nog een keer…
Dinsdag 11 mei 12.30u en of
Zondag 16 mei 9.00u
jij in je eigen bos met oortje in,
verbonden met onze podcast
Loop in je eigen bos tijdens deze gratis podcast. Ik ga in gesprek met schrijver auteur Evelien van den Wall Bake over hoe bomen ons bewegen. Evelien schreef het boek; als een boom. Ik schrijf een boek over ontmoetingen van mensen onder bomen. Speciaal voor deze tijd, live is zo lastig en gebruik makende van onze creativiteit overwinnen we de afstand en komen we samen met dit nieuwe concept. Geef je op, het is gratis!
Sinds september 2017 ben ik een boek aan het schrijven over bomen. De titel is ‘Onder bomen’ en weerspiegelt een relatie tussen mens en boom.
Eerder schreef ik op deze plek dat eind 2020 het boek zou uitkomen maar ik zit nog erg in de ’tweak’ fase.. Denk dat dit voor jouw als lezer alleen nog maar leuker hierdoor wordt..
Hier een klein stukje over de taxus.
het juiste moment en toon uiterst effectief, zodat alles goed blijft gaan. Zo moet het de taxus ook vergaan: met uiterste precisie werkt alles nogal 4000 jaar, duurzaam dus.De eerste keer heb ik hier rustig gezeten in de boom op het kerkhof bij volle maan, om middernacht en volkomen rustig en ik voelde mij volkomen veilig. Het deurtje zit er al even en is gemaakt om de schapen binnen te houden. Zo konden de schaapjes in de boom het oude geloof belijden, terwijl het baasje in de kerk de nieuwe stroom oppikte. Met Owen voerde ik de discussie of de boom wel schapen heeft geherbergd.
Volgens internet stond er vroeger een tafel in. Owen meende dat het niet slim was om schapen in een taxus te zetten. De boom kan dodelijk zijn wanneer ze ervan eten. Zou het toen misschien niet juist een manier zijn geweest om ze weg te houden bij het groen? De
mysterieuze taxus glimlacht en laat ons in verwondering.Altijd wanneer ik naar de taxus kijk verbaas ik mij over deze uiterst weloverwogen langzaam materie vormende boom. Uiterst duurzaam, een machtige levende metafoor voor een wereld die gevuld is met snelheid. Het tegenovergestelde van wat ik in onze samenleving zie. De boom die met uiterste precisie jaarlijks een millimeter hout toevoegt om een tak te ondersteunen versus een wereld waarin we bijvoorbeeld een prachtige kartondoos met mooie kleurenafdruk er op maken bedoeld om even een product te verpakken. Een contrast die ik mijmerend op een plek als deze als meer dan bizar ervaar, zeker wanneer je beseft dat al het´verpakkingsmateriaal´ van de boom, bijvoorbeeld knopschubben, of vruchtvlees waarin zaden zitten verpakt ergens weet gegeten worden en daarmee het geheel verrijkenEn wat zo gaaf is, als iets goed is en dus echt duurzaam dan gaat het dus lang mee en je kunt het met auto’s vergelijken: als een auto goed in elkaar zit, dan rijdt hij een lange tijd.Iedere taxus vindt oplossingen om te overleven en om dit te begrijpen moeten we simpelweg meer taxussen zien van hetzelfde kaliber als deze. Ik verwijs naar de volgende taxus, hetzelfde soort kleine dorp, midden in de countrysite, met zelfs dezelfde naam…Zo zijn er nog 24 andere bomen, waarbij ik telkens in gesprek ga met een andere bomenliefhebber met visie. Het boek komt uit medio november. Interesse? stuur een mail naar jeroen@bostochten.nl met in het onderwerp; bomenboek. Of schrijf je in op de nieuwsbrief rechts bovenaan op deze pagina!
Rust en bezinning, best een uitdaging in deze quarantaine tijd
Het zijn uitdagende tijden, de pijn, veranderingen en angsten die er leven vallen niet te ontkennen of te bagatelliseren. Ineens zitten we 24 uur op elkaars lip, of alleen in quarantaine. Anderen werken hard om mensen levens te redden. Kortom, alles ziet er ineens anders uit. Wij mensen zijn gewoonte dieren, gehecht aan onze vaste dagrituelen en alles is even door de war geschopt.
Ontspanning, plezier, bezinning, afleiding en sociale interactie moeten we ineens allemaal uit onszelf of ons kleine kringetje halen. Dat is best een uitdaging binnen de muren van eigen huis en tuin. We zijn het massaal met elkaar aan het uitvinden hoe dat moet en het blijkt niet altijd even gemakkelijk. De verleiding om urenlang naar Netflix te kijken, al vroeg te borrelen (liefst elke dag vanaf 15.00, waarom niet?) en te scrollen op social media is groot en begrijpelijk.
Toch proeven we ook een tendens en het verlangen om naar binnen te keren en te reflecteren. We hebben ineens tijd om stil te staan bij grote vragen, zoals: ‘Hoe wil ik leven, wie wil ik zijn, wat kom ik brengen, hoe gaan we met elkaar en de natuur om?’ Of staan ineens stil bij de waarde van ogenschijnlijk kleine dingen, waar je normaal aan voorbij raasde, omdat je het ‘te druk had.’ Misschien herken je de behoefte om naar binnen te gaan, maar weet je niet precies hoe, of zou je er meer aandacht aan willen geven?
Maak van de ruimte waarin je (samen) leeft en werkt een heilige ruimte
Op simpele wijze kun je een moment van bezinning, jouw eigen heilige ruimte creëren. Wij gebruiken hier de kracht van natuurlijke wieroken (veelal van de natives) voor, die we branden op een kooltje of in een schelp. Iedere wierook heeft een eigen werking en kun je daarmee bewust inzetten om jouw moment een focus en richting te geven. De komende tijd zullen we regelmatig tips geven voor het creëren van je eigen ritueel en mooie soorten kruiden, boomharsen en (medicinale) wortels aanbieden. Neem alvast een kijkje op www.geronimogallery.nl. en hier voor de aanbieding van de week!
Lieve mensen,
Met regelmaat krijg ik de vraag of ik open ben. Dat zijn we natuurlijk maar wel beperkt. Er zijn geen groepslessen maar wel zijn er personal coachings en dan uitgebreid online.
De webshop is open en daar zullen spoedig fijne aanbiedingen komen en voor wie de boom in huis wil halen die kan via
de shop ook een mooi stuk Dryadwood bestellen.
Ondertussen werken we aan het lesgeven online. Via zoom of een ander medium ga ik jou pentjak silat online leren. Interesse? mail me!
tot gauw
groet
Jeroen
Innerlijke rust en vertrouwen zoals de boom, zijnde op één plek verbonden met alles!
Deze meerdaagse zullen we vaker geven. Kijk in de agenda voor de data of hou de nieuwsbrief in de gaten. Het is ook mogelijk deze voor een groep of organisatie vorm te geven.
In deze drie daagse staan jij en de natuur centraal.
Nu komt de natuur langzaam in beweging. Kijk je naar een boom dan zie je hoe de visie, die zich gevormd heeft tijdens de donkere dagen, gestalte krijgt in de al dikker wordende knoppen. Deze tijd van het jaar is niet de gemakkelijkste. Er komt weinig licht van buiten en de reserves zijn op. Een mooi moment om stil te staan en te herijken. Te kijken naar wat er al in jou beweegt en wat je (nog) nodig hebt om de lente in te gaan.
Door stilte en beweging, gesprek en meditatie en behulp van een heel oude ceremonie, de zweethut, schijnen we licht op onze plannen. We nodigen uit wat ons helpt om deze te manifesteren en te staan voor wie wij werkelijk zijn.
Vrijdag middag ben je om 17.00u welkom – die avond gaan we nog de zweethut in. Twee rondes waarin we tot onszelf keren. Daarna eten we gezamenlijk met aansluitend nog een kleine deelsessie en gaan we de nacht in. We slapen om te dromen en krachten op te doen.
Zaterdag is er weer een zweethut, maar zullen we ook alleen in de natuur zijn. Luisteren en ervaren wat zij doet in deze tijd.
Zondag zal gaan om het delen van jouw verhaal, ik noem dit ook wel roots and branches. Waar sta je en waar ga je naartoe.
Rond 15.30u ronden we af!
We verblijven op de buurtsteeg 7 in Maarn een gezellig knus huis met daarnaast Mongoolse tent (GER – Yurt) waar vlakbij de zweethut staat.
Het haardvuur binnen, de bomen en het bos buiten…
Ontspan en ontvang!
Het is all in! (hoewel ik je uitnodig om allemaal wat lekkers te bakken voor bij de thee en koffie) Slapen, eten en drinken. (Neem wel je eigen beddengoed mee)
totaal € 345.-
Waar sta je nu? hier werken we met het staande volk de bomen.
Wat zijn je talenten?Jouw natuurlijkheden koester ze, de natuur wordt hier verwelkomd
Wat is het licht in jou leven? Hier komen we in de hut voor samen.
Wat nodig je uit? Waar ga je naar toe?
Sinds september 2017 ben ik een boek aan het schrijven over bomen. De titel is ‘Onder bomen’ en weerspiegelt een relatie tussen mens en boom. Hier een klein stukje over de taxus.
het juiste moment en toon uiterst effectief, zodat alles goed blijft gaan. Zo moet het de taxus ook vergaan: met uiterste precisie werkt alles nogal 4000 jaar, duurzaam dus.De eerste keer heb ik hier rustig gezeten in de boom op het kerkhof bij volle maan, om middernacht en volkomen rustig en ik voelde mij volkomen veilig. Het deurtje zit er al even en is gemaakt om de schapen binnen te houden. Zo konden de schaapjes in de boom het oude geloof belijden, terwijl het baasje in de kerk de nieuwe stroom oppikte. Met Owen voerde ik de discussie of de boom wel schapen heeft geherbergd.
Volgens internet stond er vroeger een tafel in. Owen meende dat het niet slim was om schapen in een taxus te zetten. De boom kan dodelijk zijn wanneer ze ervan eten. Zou het toen misschien niet juist een manier zijn geweest om ze weg te houden bij het groen? De
mysterieuze taxus glimlacht en laat ons in verwondering.Altijd wanneer ik naar de taxus kijk verbaas ik mij over deze uiterst weloverwogen langzaam materie vormende boom. Uiterst duurzaam, een machtige levende metafoor voor een wereld die gevuld is met snelheid. Het tegenovergestelde van wat ik in onze samenleving zie. De boom die met uiterste precisie jaarlijks een millimeter hout toevoegt om een tak te ondersteunen versus een wereld waarin we bijvoorbeeld een prachtige kartondoos met mooie kleurenafdruk er op maken bedoeld om even een product te verpakken. Een contrast die ik mijmerend op een plek als deze als meer dan bizar ervaar, zeker wanneer je beseft dat al het´verpakkingsmateriaal´ van de boom, bijvoorbeeld knopschubben, of vruchtvlees waarin zaden zitten verpakt ergens weet gegeten worden en daarmee het geheel verrijken
En wat zo gaaf is, als iets goed is en dus echt duurzaam dan gaat het dus lang mee en je kunt het met auto’s vergelijken: als een auto goed in elkaar zit, dan rijdt hij een lange tijd.
Iedere taxus vindt oplossingen om te overleven en om dit te begrijpen moeten we simpelweg meer taxussen zien van hetzelfde kaliber als deze. Ik verwijs naar de volgende taxus, hetzelfde soort kleine dorp, midden in de countrysite, met zelfs dezelfde naam…
Zo zijn er nog 24 andere bomen, waarbij ik telkens in gesprek ga met een andere bomenliefhebber met visie. Het boek komt uit medio november. Interesse? stuur een mail naar jeroen@bostochten.nl met in het onderwerp; bomenboek..